C.J. Roberts - "Dotyk ciemności"

Powinniście wiedzieć, że na co dzień nie czytam erotyków. Nie wiem, dlaczego ta deklaracja wydaje mi się ważna, ale sądzę, że w pewien sposób wpływa to na mój odbiór i rozumienie tego typu literatury. Mój stosunek do prezentowanego tytułu zmieniał się w czasie, a za każdym razem były to reakcje skrajne - od żywego zainteresowania, aż po skrajną niechęć. Kiedy usłyszałam, że mam do czynienia z czymś innym, nowym i ciekawym, bardzo chciałam tę książkę poznać i narobiłam sobie wielkich nadziei. Gdy do mnie przyszła i zobaczyłam promujący ją cytat - w jednej sekundzie pożałowałam własnej decyzji. Biłam się z myślami, ale w końcu zdecydowałam się rozpocząć lekturę. Z jakim skutkiem ją zakończyłam? Zobaczcie sami.

Livvie ma 18 lat i wcale nie wiedzie jej się w życiu najlepiej - jest nauczona, by nie okazywać pewności siebie, a swój prawdziwy charakter od lat ukrywa pod workowatymi, szarymi ubraniami. Z jednej strony chciałaby opuścić dom, który nie kojarzy jej się z niczym dobrym, z drugiej zaś - zostaje w nim i godzi się na wszystko, co ją spotyka. Paradoksalnie to właśnie ją wybiera na ofiarę profesjonalny treser niewolników, Caleb. Mimo że z pozoru jest to mężczyzna twardy i nieustępliwy, i on ma swoje słabości. Relacja, która miała być prostym powieleniem schematu, zmienia się w coś nieoczekiwanego dla obojga bohaterów.

W książce C.J. Roberts otrzymujemy bardzo dobry obraz dwóch postaci o indywidualnych i dobrze rozpisanych historiach. Zarówno Livvie, jak i Caleb, w początkach swojego życia byli niezwykle doświadczeni przez los - nie otrzymali miłości i nie nauczyli się kochać. Choć ich historie są różne, a doświadczenia rozbieżne, można w nich znaleźć pewne podobieństwo, które wykształciło konkretne schematy przystosowawcze. Teoretycznie w tej relacji stroną dominującą jest Caleb, jednak i on podlega zewnętrznym naciskom; podobnie jak Livvie przyzwyczajony jest do skrajnego przystosowania. Gdy zagłębimy się w tekst, otrzymujemy dość wyczerpujące informacje na temat motywacji postaci i możemy prześledzić ich historię tak, by odkryć, co wpłynęło na bohaterów w przeszłości.

Co do samej płaszczyzny erotycznej, ze zdumieniem muszę przyznać, że wypadła naprawdę dobrze. Przede wszystkim podoba mi się konstrukcja książki i budowanie w niej napięcia - zarówno emocjonalnego, jak i seksualnego. Przyjęty język i terminologia są przyjemne dla oka i nie rażą swoją sztucznością, co jest nie lada wyczynem nie tylko ze strony autorki, ale i tłumaczy. Wiele erotyków brzmi śmiesznie/dziwacznie/żenująco również przez to, że polska mowa nie daje w tym zakresie wiele możliwości wyboru - określenia mamy albo wulgarne, albo śmieszne, albo medyczne. Na szczęście, jak widać na przykładzie Dotyku ciemności, można znaleźć w tym wszystkim złoty środek i przygotować wszystko tak, że książkę czyta się z naprawdę wielką przyjemnością.

Muszę zgodzić się z tym, że Dotyk ciemności wprowadza do literatury nową i bardzo dobrą jakość. Mniej jest tutaj rozważań niedojrzałej emocjonalnie dziewczynki, a więcej rzeczywistej i dobrze opracowanej treści. Bohaterowie są skonstruowani spójnie, historia przemyślana, a napięcie budowane tak, że chce się czytać dalej. Nie czuje się też powtarzalności, a opis przeżyć wewnętrznych postaci jest ciekawy i autentyczny. Poza tym książka ma jakąś treść poza erotycznymi schadzkami bohaterów, a to bardzo duży plus. Nie mogę uwierzyć, że to piszę, ale naprawdę mi się podobało. Czekam na więcej i przyznaję - taką literaturę erotyczną mogłabym czytać częściej!

Za egzemplarz recenzencki dziękuję serdecznie wydawnictwu Czwarta Strona.