Świat cmentarza tętni życiem, nawet już po godzinach zwyczajowych odwiedzin. Kiedy tylko zapada zmrok, z nagrobków wychylają się zjawy, dusze zmarłych, którzy zostali tu pochowani. W tym zacnym gronie nie brak indywidualności godnych telewizyjnej kariery - jest tu Artystka, która notorycznie kradnie kosmetyki z kobiecych torebek, jest Poeta zapisujący swe wiersze na kartonach po zniczach...Ojciec Rodzina, Górnik, Maryś - każdy z nich ma własną osobowość i pewien rys charakteru, co niejednokrotnie staje się zarzewiem sporu... Najważniejsze jednak, że mieszkańcy cmentarza potrafią się zjednoczyć, gdy wymaga tego sytuacja.
Niesamowicie cieszy mnie fakt, że autorka nie pozostawiła swojej opowieści samej sobie - osadzenie w naszej rzeczywistości jest na tyle silne, że warto było w jakoś sposób uzasadnić takie podejście do tematu zaświatów. Tutaj otrzymujemy wyjaśnienie, w dodatku satysfakcjonujące i ciekawe, co dodatkowo pomysł uszlachetnia.
Jak wspomniałam na początku, książka mieści się w gatunku komedii, co widać właściwie od pierwszej do ostatniej strony. Mnogość gagów, żartów słownych i sytuacyjnych jest naprawdę niesamowita, a do tego wszystkiego dochodzi komizm związany z kreacją poszczególnych postaci. Bohaterowie powieści stworzyli społeczność, którą rządzą konkretne prawa, w dodatku sprawnie funkcjonują w sąsiedztwie świata żywych, pozostając nierozpoznani. Zmarli obserwują nasz świat, trwają obok niego i komentują, artykułując niezwykle trafne spostrzeżenia. Cały tekst jest niesamowicie lekki i przyjemny w odbiorze, zdecydowanie można przy nim spędzić wiele miłych chwil. Akcja jest wartka, płynna, rozdziały krótkie, lektura zupełnie się nie dłuży, a po jej zakończeniu pozostaje żal, że nastąpiło to tak szybko.
Za egzemplarz książki dziękuję serdecznie wydawnictwu MG.
